Ongelukkig op het werk

Ik las laatst iets over bullshit jobs. En toen dacht ik: “Nou, dat is helemaal op mij van toepassing. Ik ben ook zo’n digitale tijger geworden, die te veel aan het mailen is. Het lijkt wel bezigheidstherapie: de ene mail lokt de andere mail weer uit. En zo houden we elkaar bezig. Weet je wat het allerergste is, we werken allemaal in de communicatiebranche. Maar zelf communiceren, ho maar! De collega’s met de grootste mond komen het verst. Het is allemaal zo krom als een hoepel. En naar elkaar luisteren in een vergadering is er ook al niet bij. Als ik al een poging onderneem, dan lukt mij dat niet. De schreeuwers hebben de overhand. Onze directeur zou wel eens een cursus ‘hoe leid ik een vergadering’ mogen volgen. Het zijn altijd dezelfden die het hoogste woord voeren. Ik word daar zó ongelukkig van. Pepijn, mijn man, zegt dat ik dan maar moet gaan solliciteren. Maar denk je dat ik het lef heb?!

Stap 1 Bewustwording – prioriteer

Dat je nu met mij praat, toont lef! Je onderneemt immers actie. Wat denk je, zullen we ons eens focussen op jouw grootste wens?!

Ja, inderdaad, want ik wil graag alles op een rijtje zetten. Alles rustig afwegen voordat ik stappen onderneem. In elk geval wil ik niet zoveel gebakken lucht blijven produceren. Ik wil dat mijn kinderen later trots op mij zijn, op mijn bijdrage aan de wereld. Dat klinkt nu misschien wel heel pathetisch, maar zo voel ik dat wel.

Dat is toch een mooi streven. Wel ben ik benieuwd wat voor jou een bullshit job is.

Nou in elk geval míjn baan. Wat ik doe is zó overbodig. Communicatiemanager bij een grote uitgeverij van tijdschriften, die laag zouden ze wel kunnen wegsnijden. Maar dat ga ik natuurlijk niet hardop zeggen: ik ga mijn baan niet om zeep helpen. Tenminste niet voordat ik een plan B heb. Of zoals Pepijn zegt: “Ik klaag maar doe niets.”

Stap 2 Elimineren – denkvalkuilen

Plan B, daar kunnen we aan gaan werken. Jade, wat heeft jou tot op heden tegengehouden?

Moeilijk te zeggen. Ik hoop altijd nog eens dat het vanzelf goed komt. Ik houd niet zo van veranderingen, weet je!

Dat kan ik begrijpen. Wat is tot op heden jouw ervaring? Is het wel eens vanzelf goed gekomen?

Nee, daarom zit ik hier. Ik kom er zelf niet uit. Ik hoop dat je mij helpt die stap naar een zinnige baan te zetten.

Zeker, als je dat wilt. Wel vraag ik mij af of je mij kunt vertellen wat jouw werk als communicatiemanager voor jullie klanten betekent.

Wat bedoel je daarmee?

Ik vraag mij af welke voordelen jouw werk voor de lezers heeft.

Lezers?

Ja, wat is het waardevolle aspect van jouw werk voor de abonnees en niet-abonnees?

Wat bedoel je?

Wat zou er zonder jouw werkzaamheden gebeuren?

Oh, dan nemen mijn collega’s het wel over.

En als die gehele communicatieafdeling nou zou worden weggesneden. Wat dan?

Dan heeft mijn werkgever een probleem. Tenslotte zorgen wij wel voor de juiste (online) media mix, voor de naamsbekendheid en voor een goede reputatie. Buiten dat zijn wij ook voor de interne communicatie verantwoordelijk. Al zeg ik wel dat dát veel beter zou kunnen.

Interessant wat je nu vertelt. En hoe verhoudt zich dat tot jouw eerdere uitspraak dat ze die laag wel zouden kunnen wegsnijden?

Nou ja, dat is wel een beetje overdreven gesteld. Natuurlijk is het op zich wel zinvol. Zonder ons zouden er minder lezers zijn en intern zou er nog meer werk aan de winkel zijn dan nu het geval is. Dus dat was wel een heel zwart-witte opmerking. Ik weet dat onze abonnees heel blij met ons zijn: de bladen zijn toch een soort van ontspanning in deze gestreste wereld. Dus zo onzinnig is ons werk nu ook weer niet. Daar heb je wel een punt. Alleen ben ik er zelf helemaal klaar mee. Ik vind het gewoon niet meer leuk! Daarom wil ik graag om mij heen kijken.

Duidelijk.

Fijn dat ik het er met jou over kan hebben.

Stap 3 Warmdraaien (voorbereiden) – WOOP’en en de commitmentformule

Uiteraard! Zullen we om te beginnen eens gaan WOOPen? Ik zal het jou uitleggen. WOOPen staat voor wish, outcome, obstacle en plan.

Oké. Wat ik wil, heb ik je al verteld: een baan die er maatschappelijk toe doet. Een baan met status kan mij gestolen blijven (zeg ik nu!). De wereld schreeuwt om verzorgers, docenten en ict’ers en nog echte vakmensen. En wat doe ik: ik zit de hele dag achter mijn computer mails te versturen en te beantwoorden. Óf ik zit in één van die eindeloos saaie vergaderingen. Laatst nog was ik een hele week van de ene meeting naar de andere aan het hollen. Eén hele week, ik zeg het jou. En wat denk je dan wat ik om 17 uur zie? Een overvolle mailbox. Op zo’n moment vraag ik mij dan echt af: “Waar ben ik mee bezig?!”

En hoe zou je deze vraag beantwoorden?

Nou, dat is wel het laatste wat ik wil. ’s Avonds nog mijn mails beantwoorden. Maar ja, als ik dat niet doe, kom ik er helemaal niet meer doorheen.

Je weet duidelijk wat je niet wilt, wat zou voor jou een mooie uitkomst zijn?

Ik wil ’s avonds gewoon thuiskomen met het gevoel dat ik een ander geholpen heb. Dat ik mijn bijdrage aan de wereld heb geleverd om het maar even met veel poeha te zeggen. En wat dat struikelblok betreft, dat heb ik je verteld. Ik houd niet van veranderingen. Ik ga ze liever uit de weg. Ik weet dat dit nu heel onlogisch klinkt, want ik wil juist verandering.

Zo onlogisch is dat niet. Tussen willen en doen zit vaak een kloof, die je kunt overbruggen met wilskracht, daadkracht, discipline, doorzettingsvermogen, risico nemen….

Ho stop maar. Ik weet dat er meer voor nodig is dan dagdromen. Daarom heb ik al een plannetje gemaakt.

Interessant. Vertel.

Ik heb mij eens verdiept in allerlei franchiseformules in de zorg. Dat zijn er echt veel en al deze organisaties willen uitbreiden. Dus in gedachten zeg ik al: “Here I come”. Klinkt niet slecht, toch?!

Goed dat je al ideeën hebt. Zullen we eens kijken wat jouw commitment is. We kunnen dat zelfs in een formule plaatsen: winst min kosten plus investering min opties.

Zo zo, eens kijken of het mij lukt die in te vullen. Die winst is gemakkelijk: een leven met meer voldoening met werk dat ertoe doet. En die kosten en investering, kun je mij even helpen?

Natuurlijk. Die kosten zijn de risico’s, inspanningen, financiële onzekerheid, overuren. En die investeringen zijn bijvoorbeeld tijd, geld en toewijding.

O ja, ik las laatst ergens dat voor een BV om en nabij een financiële bijdrage van 20.000 Euro nodig is. Dus dat is het punt niet. Wel is die financiële onzekerheid een dingetje. Ik heb nu een riant salaris met allerlei toeters en bellen. Een lager salaris en dan waarschijnlijk nog eens harder werken geeft wel kopzorgen. Dat moet ik eerlijk zeggen. Pepijn zei het laatst ook nog: “Weet waaraan je begint. Ik ken ook wel die verhalen van mensen die een B&B beginnen. Het is hard werken voor weinig geld. In de praktijk kan het nog wel eens tegenvallen.

Ik hoor dat je er goed over nagedacht hebt. En als we het nu over die opties hebben, hoe zie jij dat?

Moeilijk, moeilijk. Ik kom niet verder dan alleen maar ongelukkig zijn in mijn huidige baan.

Heb je al eens een combinatie overwogen tussen jouw vak communicatie en de wereld van de zorg.

Ja, die gedachte is wel eens in mij opgekomen, maar verder dan dat ben ik niet gekomen. Dat zou inderdaad een mooie tussenstap kunnen zijn. Dan hoef ik niet alles rigoureus overboord te gooien. Want diep in mijn hart ben ik daar toch wel bang voor.

Stap 4 Evolueren (handelen) – SMART-doelstellingen

Goed dat je dat zegt. Dan kunnen we dat idee eens verder uitwerken. Als we hier nu eens op voortborduren, zou je daarvoor dan een SMART-doelstelling kunnen formuleren?

Ik doe niets anders. Vanaf nu (en dan geef ik mijzelf 1 jaar) zal ik mij verdiepen in vacatures als communicatiemanager in de zorg. Daarbij zal ik elke week 1 contact opsporen met wie ik koffie ga drinken. Dat lijkt mij nog leuk ook. Goh, als ik mijzelf nu hoor praten, ben ik toch wel weer opgelucht. Ik kan dan mijn grenzen verleggen zonder dat mijn gehele wereld op zijn kop staat.

En wat denk je, wat ga je na die gesprekken doen?

Dan denk ik toch dat ik uit mijn comfortzone zal moeten komen.

Je zegt ‘moeten’. Bedoel je daarmee ‘moeten of willen?’

Diepe zucht. Ja, eigenlijk beide. Ik wil wel graag, maar daarnaast moet het ook van mijzelf. Anders blijf ik ongelukkig. En ik wil later geen spijt krijgen van de kansen die ik heb laten liggen.

Dat klinkt doordacht. Zullen we eens kijken of je hart het daar ook mee eens is. Ik zal je een paar vragen mailen waar je rustig over mag nadenken.

Interessant! Wat zijn dat voor vragen?

Het zijn afwegingen om je persoonlijkheid te dwarsbomen. Daarbij kun je aan het volgende denken.  Bedenk eens wat er fout kan gaan en hoe je dat zou kunnen vermijden of compenseren. Je zou al een plan B maken, dus dat helpt zeker wel. En verder: wat is het ergste dat er kan gebeuren? Niet dat we dat willen. Maar mocht zich dat voordoen, dan is dat wel een gelegenheid om te leren.

Stap 5 Gestaag effectueren / doorzetten – motiveren (zingeving) en reflecteren

Ik weet het, omdat ik toch al niet zo veranderingsgezind ben, moet ik extra goed beslagen ten ijs komen.

Je doel voor ogen houden, werkt ook zeker inspirerend en motiverend. Ook kun je weer gaan WOOPen. Daar kun je altijd op teruggrijpen. En mocht je nog twijfelen, geen punt. Neem de tijd om alles rustig te overdenken.

Fijn dat geeft rust. Ik houd niet zo van overhaaste beslissingen.

Dat weet ik. En dat moet je dan ook zeker niet doen.

Gelukkig. Ik ben wel heel blij dat ik met jou gesproken heb. Zelf zit je vaak zo vastgeroest in je eigen denkpatroon. Over tunnelvisie gesproken. En van je inner circle neem je het ook vaak niet aan. Erg maar waar!

Stap 6 Nestelen (stabiliseren) – dankbaarheid

Beste Jade, goed jou gesproken te hebben. Tot slot wil ik je nog een acceptatiespreuk meegeven. “Als ik de stap zet om mijn baan op te zeggen, zal ik mogelijk onrust ervaren, en als ik bereid ben deze spanning te doorleven, kan ik ook de stap naar een andere baan zetten.”

Dat is een mooie doordenker. Goed om in mijn achterhoofd te houden.

Jade, je hebt heel snel geschakeld. Natuurlijk hoor ik later nog eens graag hoe jouw nieuwe invulling is bevallen.

Wil je nog meer tips & tricks krijgen, lees dan mijn boek: ‘Dit keer lukt het’: https://www.thema.nl/boek-dit-keer-lukt-het/.

Gebruikte literatuur / Inspiratiebronnen